«καταρκυθμεύω» Ανάπτυξη ενός συλλογισμού για τη "νέα" ελληνικότητα στη μουσική και στη σχέση της με την νέα λογοτεχνία

Ο συνθέτης και Διευθυντής των Μουσικών Σχολών του Ωδείου Αθηνών Φίλιππος Τσαλαχούρης, επέλεξε αυτήν την λέξη για να αναπτύξει σκέψεις που αφορούν στην σχέση της σύγχρονης μουσικής δημιουργίας με την σύγχρονη ποίηση. Ο Ελύτης δημιούργησε αυτήν την ηχητική λέξη χωρίς να παραθέτει το τι σημαίνει και που συμπεριλαμβάνεται στην συλλογή του «Τα Ελεγεία της Οξώπετρας» με την τόλμη του ποιητή που δημιουργεί κάτι από το τίποτε, που προτείνει έναν δρόμο.

Η μουσική διαχρονικά δεν εμπνεόταν μόνον από την ποίηση. Στις περισσότερες ιστορικές περιόδους της νεοελληνικής ιστορίας η ποίηση υπήρξε η αφετηρία, ο ιδεολογικός και αισθητικός δρόμος, η ίδια η μουσική. Μήπως αυτές οι δύο τέχνες έχουν αποκοπεί και ακολουθούν ανεξάρτητες, παράλληλες διαδρομές; Πόσο γνωρίζουν οι δημιουργοί της τέχνης της ποίησης τους σύγχρονους συνθέτες και το αντίστροφο;

Αυτό είναι το θέμα της ομιλίας που θα κλείσει με την παρουσίαση μιας σειράς λιντ για φωνή και πιάνο του Φίλιππου Τσαλαχούρη βασισμένα σε ποιητές που είναι εν ζωή. Συγκεκριμένα θα ακουστούν μελοποιημένα ποιήματα των Δ. Καψάλη, Γ. Μεταξά, Τ. Πατρίκιου, Γ. Ψάλτη και Χ. Ιωσήφ.

Το μουσικό μέρος έχουν αναλάβει σπουδαστές του Ωδείου Αθηνών με την καθοδήγηση στο πιάνο της καθηγήτριας του Ωδείου Αθηνών κ. Βικτωρίας Κιαζίμη:

Πάρις Δημάτσας (τάξη Ιουλίας Τρούσα)

Κωνσταντίνα Κομνηνού (τάξη Βαγγέλη Χατζησήμου)

Κάριν Σαντμάιερ (τάξη Ιουλίας Τρούσα)

Ειρήνη Πετροπούλου (τάξη Μυρσίνης Μαργαρίτη)

Περσεφόνη Μαρτάκου, βιολοντσέλο (τάξη Έλλης Φιλίππου)

"Καταρκυθμεύω" Ανάπτυξη ενός συλλογισμού για τη "νέα" ελληνικότητα στη...