Concert | CD release

The "Todos los fuegos el fuego" is a unique musical work. Never before have two saxophone quartets collaborated on a piece of such difficulty and length (85 min.) with the usage of the saxophones from the soprano down to the bass saxophone.

The "Todos los fuegos el fuego” project was initiated by two Dutch saxophone quartets - Amstel Quartet & Keuris Quartet and composer Maxim Shalygin. With this project, creators want to expand the possibilities of saxophone performance and contribute to the creation of an international saxophone repertoire.

The piece was inspired by “Todos los fuegos el fuego”, arguably the most enigmatic book by the great Julio Cortázar. All the short stories in this collection share an entrance into a parallel, magic reality, sometimes near to ours, sometimes strikingly different from it. Suite’s overall structure consists of eight parts, performed by eight saxophone players — as many as there are stories in the book. The saxophone is chosen for a reason, since, for all his knowledge and passion for music, jazz claimed the most of Cortázar’s attention. Jazz, and accordingly the sound of the saxophone, was his muse and a constant presence in many of his most well-known fiction.

Introduction speech & 85 min. performance without intermission

Image: Grycko Visuals \ Design: Anna Lee

'...een idioom waarin de meest uiteenlopende stijlelementen een wonderlijke symbiose aangaan. Oneindig stijgende clusters, pulserende toontapijtjes van minimalistische snit, poëtisch-melodische intermezzo’s en een quasi-orthodoxe hymne die vastloopt in kwarttoongehuil. Bijgestaan door een fenomenaal spelend Keuris en Amstel Quartet kneedde Shalygin het allemaal tot een volmaakt logisch en vastberaden betoog: zó en niet anders.' NRC Handelsblad

'Verpletterend. Adembenemend. Het is niet moeilijk het meest indrukwekkende concert in November Music aan te wijzen. Dat was het vurige Todos los Fuegos el Fuego van Maxim Shalygin. Gehuld in het zwart en op blote voeten, dirigeerde hij de musici met afgemeten gebaren. Ze speelden zaterdag meer dan een uur lang met bijna bovenmenselijke toewijding en beheersing. Regelmatig namen musici andere instrumenten ter hand, waardoor de kleuring van het geluid steeds kon veranderen. De muziek was intens, wisselde van ingetogen schoonheid tot droog ratelende ritmes en barse, brute samenklanken. Een aangrijpende belevenis, daar waren de toehoorders het wel over eens". Brabants Dagblad